social media
Inclusie & toegankelijkheid
Concrete doelstelling
Het museum onderschrijft de Code Diversiteit & Inclusie, streeft een brede toegankelijkheid na en communiceert duidelijk met het publiek via de website over de mogelijkheden.
Jaarlijks wordt de situatie geëvalueerd aan de hand van de “Museum Open U” zelfscan. Resultaten worden na afweging opgenomen in het volgende jaarplan.
Vrijwilligers
Het Stadsmuseum Vollenhove is een organisatie die uitsluitend uit vrijwilligers bestaat, en wordt bestuurd door vier of vijf mensen uit hun midden. De vrijwilligers hebben zeer uiteenlopende achtergronden, opleidingen, levenservaringen, taalvaardigheden, loopbanen en ambities. Een overeenkomst is dat ze een plezierige vrijetijdsbesteding willen hebben aan het uitvoeren van één of meer taken in of rond het museum, naar eigen keuze qua taak en hoeveelheid tijd. Elke vrijwilliger onderschrijft doel, visie en missie van het museum en ondersteunt de uitvoering, en weet zich ondersteund door het vrijwilligersbeleid en de ‘Governance Code Cultuur’.
Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen vrijwilligers, maar er wordt wel gestreefd naar een juiste verdeling van taken en tijd op basis van de individuele mogelijkheden en beperkingen. De aard van sommige werkzaamheden is zodanig, dat bepaalde beperkingen onpraktisch of gevaarlijk zijn. Bij het ‘dienstdoen’ worden steeds duo’s gevormd van gastvrouwen/-heren, waarbij (gezamenlijke) inroostering zo goed mogelijk plaatsvindt, elke maand opnieuw, op basis van persoonlijke wensen en mogelijkheden. Koppeling van personen / persoonlijkheden hoort daar dan ook bij.
Bij zo’n duo moeten tenminste voldoende contactuele vaardigheden en kennis omtrent tentoonstelling en objecten aanwezig zijn om de (toevallige) bezoekers ‘waar voor hun geld’ te kunnen geven.
Bij arrangementen, waarbij vooraf bekend is hoe de bezoekende groep is samengesteld, worden vrijwilligers gezocht die bij die samenstelling passen. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om een groep met ouderen, rolstoelgebruikers, immigranten, niet-Nederlands sprekenden en om mensen met visuele of auditieve beperkingen. Sommige arrangementen zijn specifiek bedoeld voor deelnemers met een bepaalde beperking of achtergrond.
Niet onvermeld mag blijven dat de streek zijn eigen dialect kent (afgeleid van het Nedersaksisch), en de afstand tot regionale bezoekers het kleinst is door dat dialect te kunnen verstaan en te spreken.
Er zijn binnen collectiebeheer en de redactie van het blad Kondschap taken die ook of grotendeels thuis kunnen worden uitgevoerd. Bij de werving van vrijwilligers wordt hier nadrukkelijk op gewezen.
In de praktijk blijft het altijd mogelijk in het overeengekomen takenpakket te schuiven, op basis van ervaringen. Algemene taakuitvoering wordt jaarlijks in een vrijwilligersbijeenkomst geëvalueerd, en op basis daarvan worden procedures, informatievoorziening of bijvoorbeeld openingstijden aangepast. Bestuursleden zijn altijd aanspreekbaar voor ideeën, initiatieven of problemen. Er wordt zoveel mogelijk samengewerkt in werkgroepen met een eigen afgebakende taak en bijbehorend budget, met een informeel karakter maar duidelijke communicatie met het bestuur. Ondanks dat het om vrijwilligerswerk gaat, wordt er wel degelijk een ‘commitment’ verwacht en geen vrijblijvende houding.
Doelgroepen
Het museum heeft als belangrijkste doelgroep de ‘toevallige’ bezoeker die in de omgeving zijn vakantie of vrije tijd doorbrengt. Het gaat doorgaans om wat oudere Nederlandse stellen met interesse in de geschiedenis van streek of plaats.
Met elke bezoeker wordt afgestemd hoe het beste aan diens wens of verwachting kan worden voldaan, bijvoorbeeld met een eerste algemene uitleg maar ook met individuele begeleiding.
Het aandeel buitenlandse bezoekers is klein en zeer divers, er wordt op geanticipeerd door algemene informatie beschikbaar te hebben in het Engels, Duits en Frans. Er kan niet altijd een meertalige gastvrouw/-heer aanwezig zijn.
Een tweede doelgroep bestaat uit basisschoolkinderen, die groepsgewijs op afspraak een bezoek brengen als onderdeel van een erfgoededucatieproject. Het aanbod en de uitvoering is dan afgestemd op het leeftijdseigene.
Toegankelijkheid
De tentoonstellingsruimtes en de receptie bevinden zich, evenals de koffiehoek en de toiletten (waaronder een invalidentoilet), op de begane grond.
Er zijn geen drempels en alles is op hetzelfde niveau.
De toegankelijkheid is gewaarborgd door een brede schuifdeur zonder drempel aan de terraskant, die direct toegang geeft tot de koffiehoek. De schuifdeur wordt bediend (na bellen en er heen lopen) door de gastvrouw/-heer. Deze ingang voor rolstoelgebruikers is met een pictogram aangegeven bij de hoofdingang in de Bisschopstraat.
Verder is er naast het museum een kleine parkeerplaats aanwezig.
Men hoeft bezoek niet speciaal aan te kondigen, tenzij men hulp nodig heeft bij parkeren of uitstappen. Desgewenst kan er op één meter afstand van de zij-ingang aan de Kerksteeg worden uitgestapt en eventueel een rolstoel of rollator worden uitgeladen.
Het invalidentoilet, dat voldoet aan de maatstaven, bevindt zich in de hal bij de hoofdingang, de klapdeuren worden voor u geopend. De paden in de zalen zijn voldoende breed voor een rolstoel en rollator, vaak ook voor een scootmobiel.
De permanente tentoonstelling in het museum is zodanig ingericht, dat rolstoelgebruikers het merendeel goed kunnen zien. Mensen met een scootmobiel zullen op enkele plekken enige hinder ondervinden, maar met hulp van gastvrouw/-heer kan dit meestal worden overwonnen.
Het museum is specifiek ingericht voor mensen zonder visuele beperking, maar biedt voldoende mogelijkheden bij enige beperking. Het overkomen van eventuele hinder bij mensen met een auditieve beperking (hetgeen niet wordt verwacht) of geestelijke beperking is een taak voor de dienstdoende gastvrouwen/-heren.
Desgewenst wordt een film of presentatie vertoond, of hulp geboden bij de bediening van één van de twee interactieve beeldschermen.
De ondersteuning kan alleen optimaal plaatsvinden wanneer er niet teveel bezoekers tegelijkertijd zijn, de ervaring leert dat dit meestal goed gaat.
Mensen die gebruik maken van een hulphond wordt geen strobreed in de weg gelegd. Er zijn op enkele plekken stoelen geplaatst om uit te rusten. De afstanden in het museum zijn overigens niet groter dan enkele tientallen meters, het totaal is 480 vierkante meter. Vanaf de balie is er cameratoezicht zodat mensen die in de problemen komen snel kunnen worden geholpen.
Wanneer het koud en vochtig weer is, en wanneer het regent, zal aan bezoekers worden gevraagd (natte) jassen en dergelijke in de garderobe achter te laten. Hetzelfde geldt voor grote tassen, ook als het niet regent: deze kunnen bewaakt achter de balie worden gestald.
Er is een variant op het model bezoekersreglement, dat ook op de website is opgenomen: ALGEMENE BEZOEKVOORWAARDEN STADSMUSEUM VOLLENHOVE
In het algemeen blijkt dat een korte persoonlijke mondelinge uitleg en begeleiding beter werkt dan een uitgebreid formeel papieren document of teksten op een website.
Toegangsbewijzen zijn er niet en het museum is zo klein dat vrijwel voortdurend zicht is op de (legale) bezoekers, ondersteund door zes camera’s die achter de balie een goed overzichtelijk beeld geven.
vs maart 2020, aangepast 22 mei 2022
Concrete doelstelling
Het museum onderschrijft de Code Diversiteit & Inclusie, streeft een brede toegankelijkheid na en communiceert duidelijk met het publiek via de website over de mogelijkheden.
Jaarlijks wordt de situatie geëvalueerd aan de hand van de “Museum Open U” zelfscan. Resultaten worden na afweging opgenomen in het volgende jaarplan.
Vrijwilligers
Het Stadsmuseum Vollenhove is een organisatie die uitsluitend uit vrijwilligers bestaat, en wordt bestuurd door vier of vijf mensen uit hun midden. De vrijwilligers hebben zeer uiteenlopende achtergronden, opleidingen, levenservaringen, taalvaardigheden, loopbanen en ambities. Een overeenkomst is dat ze een plezierige vrijetijdsbesteding willen hebben aan het uitvoeren van één of meer taken in of rond het museum, naar eigen keuze qua taak en hoeveelheid tijd. Elke vrijwilliger onderschrijft doel, visie en missie van het museum en ondersteunt de uitvoering, en weet zich ondersteund door het vrijwilligersbeleid en de ‘Governance Code Cultuur’.
Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen vrijwilligers, maar er wordt wel gestreefd naar een juiste verdeling van taken en tijd op basis van de individuele mogelijkheden en beperkingen. De aard van sommige werkzaamheden is zodanig, dat bepaalde beperkingen onpraktisch of gevaarlijk zijn. Bij het ‘dienstdoen’ worden steeds duo’s gevormd van gastvrouwen/-heren, waarbij (gezamenlijke) inroostering zo goed mogelijk plaatsvindt, elke maand opnieuw, op basis van persoonlijke wensen en mogelijkheden. Koppeling van personen / persoonlijkheden hoort daar dan ook bij.
Bij zo’n duo moeten tenminste voldoende contactuele vaardigheden en kennis omtrent tentoonstelling en objecten aanwezig zijn om de (toevallige) bezoekers ‘waar voor hun geld’ te kunnen geven.
Bij arrangementen, waarbij vooraf bekend is hoe de bezoekende groep is samengesteld, worden vrijwilligers gezocht die bij die samenstelling passen. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om een groep met ouderen, rolstoelgebruikers, immigranten, niet-Nederlands sprekenden en om mensen met visuele of auditieve beperkingen. Sommige arrangementen zijn specifiek bedoeld voor deelnemers met een bepaalde beperking of achtergrond.
Niet onvermeld mag blijven dat de streek zijn eigen dialect kent (afgeleid van het Nedersaksisch), en de afstand tot regionale bezoekers het kleinst is door dat dialect te kunnen verstaan en te spreken.
Er zijn binnen collectiebeheer en de redactie van het blad Kondschap taken die ook of grotendeels thuis kunnen worden uitgevoerd. Bij de werving van vrijwilligers wordt hier nadrukkelijk op gewezen.
In de praktijk blijft het altijd mogelijk in het overeengekomen takenpakket te schuiven, op basis van ervaringen. Algemene taakuitvoering wordt jaarlijks in een vrijwilligersbijeenkomst geëvalueerd, en op basis daarvan worden procedures, informatievoorziening of bijvoorbeeld openingstijden aangepast. Bestuursleden zijn altijd aanspreekbaar voor ideeën, initiatieven of problemen. Er wordt zoveel mogelijk samengewerkt in werkgroepen met een eigen afgebakende taak en bijbehorend budget, met een informeel karakter maar duidelijke communicatie met het bestuur. Ondanks dat het om vrijwilligerswerk gaat, wordt er wel degelijk een ‘commitment’ verwacht en geen vrijblijvende houding.
Doelgroepen
Het museum heeft als belangrijkste doelgroep de ‘toevallige’ bezoeker die in de omgeving zijn vakantie of vrije tijd doorbrengt. Het gaat doorgaans om wat oudere Nederlandse stellen met interesse in de geschiedenis van streek of plaats.
Met elke bezoeker wordt afgestemd hoe het beste aan diens wens of verwachting kan worden voldaan, bijvoorbeeld met een eerste algemene uitleg maar ook met individuele begeleiding.
Het aandeel buitenlandse bezoekers is klein en zeer divers, er wordt op geanticipeerd door algemene informatie beschikbaar te hebben in het Engels, Duits en Frans. Er kan niet altijd een meertalige gastvrouw/-heer aanwezig zijn.
Een tweede doelgroep bestaat uit basisschoolkinderen, die groepsgewijs op afspraak een bezoek brengen als onderdeel van een erfgoededucatieproject. Het aanbod en de uitvoering is dan afgestemd op het leeftijdseigene.
Toegankelijkheid
De tentoonstellingsruimtes en de receptie bevinden zich, evenals de koffiehoek en de toiletten (waaronder een invalidentoilet), op de begane grond.
Er zijn geen drempels en alles is op hetzelfde niveau.
De toegankelijkheid is gewaarborgd door een brede schuifdeur zonder drempel aan de terraskant, die direct toegang geeft tot de koffiehoek. De schuifdeur wordt bediend (na bellen en er heen lopen) door de gastvrouw/-heer. Deze ingang voor rolstoelgebruikers is met een pictogram aangegeven bij de hoofdingang in de Bisschopstraat.
Verder is er naast het museum een kleine parkeerplaats aanwezig.
Men hoeft bezoek niet speciaal aan te kondigen, tenzij men hulp nodig heeft bij parkeren of uitstappen. Desgewenst kan er op één meter afstand van de zij-ingang aan de Kerksteeg worden uitgestapt en eventueel een rolstoel of rollator worden uitgeladen.
Het invalidentoilet, dat voldoet aan de maatstaven, bevindt zich in de hal bij de hoofdingang, de klapdeuren worden voor u geopend. De paden in de zalen zijn voldoende breed voor een rolstoel en rollator, vaak ook voor een scootmobiel.
De permanente tentoonstelling in het museum is zodanig ingericht, dat rolstoelgebruikers het merendeel goed kunnen zien. Mensen met een scootmobiel zullen op enkele plekken enige hinder ondervinden, maar met hulp van gastvrouw/-heer kan dit meestal worden overwonnen.
Het museum is specifiek ingericht voor mensen zonder visuele beperking, maar biedt voldoende mogelijkheden bij enige beperking. Het overkomen van eventuele hinder bij mensen met een auditieve beperking (hetgeen niet wordt verwacht) of geestelijke beperking is een taak voor de dienstdoende gastvrouwen/-heren.
Desgewenst wordt een film of presentatie vertoond, of hulp geboden bij de bediening van één van de twee interactieve beeldschermen.
De ondersteuning kan alleen optimaal plaatsvinden wanneer er niet teveel bezoekers tegelijkertijd zijn, de ervaring leert dat dit meestal goed gaat.
Mensen die gebruik maken van een hulphond wordt geen strobreed in de weg gelegd. Er zijn op enkele plekken stoelen geplaatst om uit te rusten. De afstanden in het museum zijn overigens niet groter dan enkele tientallen meters, het totaal is 480 vierkante meter. Vanaf de balie is er cameratoezicht zodat mensen die in de problemen komen snel kunnen worden geholpen.
Wanneer het koud en vochtig weer is, en wanneer het regent, zal aan bezoekers worden gevraagd (natte) jassen en dergelijke in de garderobe achter te laten. Hetzelfde geldt voor grote tassen, ook als het niet regent: deze kunnen bewaakt achter de balie worden gestald.
Er is een variant op het model bezoekersreglement, dat ook op de website is opgenomen: ALGEMENE BEZOEKVOORWAARDEN STADSMUSEUM VOLLENHOVE
In het algemeen blijkt dat een korte persoonlijke mondelinge uitleg en begeleiding beter werkt dan een uitgebreid formeel papieren document of teksten op een website.
Toegangsbewijzen zijn er niet en het museum is zo klein dat vrijwel voortdurend zicht is op de (legale) bezoekers, ondersteund door zes camera’s die achter de balie een goed overzichtelijk beeld geven.
vs maart 2020, aangepast 22 mei 2022